Sunday, August 8, 2010

കവിത


പ്രകൃതി നീ എത്ര മനോഹരി
നിന്നിില് അറിയുന്നു‍‍ ഞാ൯ ഏകനായി
നീ അറിഞ്ഞു വോ നിന്നിലേക്കെന്നെകൗതുകം പോന്നവിളിക്കായി
നി൯ മടിത്തട്ടില് വീണുറങ്ങാ൯ വെബുന്നു
മരതാരില് ആശകള്
എന്നിട്ടു മെന്തിനേ മന്തമാരുത൯ എെന്ന
തഴുകി ഉണ൪ത്തീടവേ
വാത്സല്യംപോല് അമമായായ് കുുുിുിുുു‍‍‍‍ഞ്ഞനുജനേ പോലെ
വെബുന്നു നിന്നോൊ‍ടൊപ്പം‍ ഞാനും വരട്ടയോ
നിന്നോടോപ്പം ഞാനും മടങ്ങാം
ബൈ
ബാസിത്
അല്ഫാജ്
ഇജാസ്

No comments:

Post a Comment